პიესა „ცხრაკლიტული“ წარმოგვიდგენს სამ პერსონაჟს, რომლებიც სამუდამოდ არიან ჩაკეტილნი ერთ ოთახში. დროთა განმავლობაში ისინი აცნობიერებენ, რომ მათი ტანჯვის წყარო გარედან კი არა, ერთმანეთთან ურთიერთობებშია. მზერით, შეფასებით და დაუკმაყოფილებელი სურვილებით ისინი ერთმანეთის ჯალათებად იქცევიან. სარტრი აქ ჩამოყალიბებს თავის ცნობილ აზრს: „ჯოჯოხეთი — არის სხვები“, რაც მიანიშნებს, რომ სხვის გვერდით ყოფნა შეიძლება იქცეს მორალურ ხაფანგად, საიდანაც გამოღწევა შეუძლებელია.